Ik ben zwanger!

Zoals je in mijn vorige bericht kunt lezen ben ik zwanger! Ik ben nu aan het einde van mijn eerste trimester en wil graag delen hoe het me tot nu toe vergaat. Want geloof me: ondanks dat er aan de buitenkant nog niet veel te zien is voel ik me écht zwanger.

Hoe ik erachter kwam dat ik zwanger was

We waren al ongeveer een halfjaar bezig met proberen, waarbij ik 4 maanden (!) niet ongesteld ben geweest en we dus een soort van ‘stil stonden’. In april was het dan toch weer zo ver. Wie had gedacht dat je blij kunt zijn om ongesteld te worden… Wat ik heb gedaan om mijn lichaam te helpen zijn shit op orde te krijgen zal ik binnenkort delen. Ik weet niet of alles wat ik gedaan heb effect had, maar het was in ieder geval fijn om het gevoel te hebben dat ik ergens controle over had.

In de weken daarna zijn we niet heel serieus bezig geweest met proberen. Ik deed wel ovulatietesten, maar heb nooit een knalpositieve test gehad en ik wist dus niet dat ik al vruchtbaar was geweest.
Rond de datum dat ik weer ongesteld zou moeten worden werd ik toch zenuwachtig. Mijn borsten waren al twee weken flink gespannen, wat meestal het teken is dat het bloeden snel begint, maar toch voelde het deze maand anders.

Toch maar weer een test gedaan, het kan geen kwaad en die van de Action kosten niet zo veel. Even geduld en verrek, daar leek een tweede lijntje te verschijnen! 

Licht beschaamd omdat ik ongeduldig alvast een test gedaan had liep ik naar mijn man voor een second opinion. Ook hij zag dat tweede lijntje. De volgende dag heb ik nog een digitale test gehaald en ook die gaf duidelijk aan: ‘Zwanger’. 

Afspraken bij de verloskundige en het nieuws bekendmaken

Nadat het nieuws bezonken was heb ik contact opgenomen met een verloskundige in de buurt waar we een paar weken later langs gingen voor de eerste afspraak.
Ze kon direct een echo maken én het hartje horen kloppen! Ondanks dat ik nog maar 7 weken zwanger was! 

We konden het leuke nieuws ook niet langer voor ons houden en zijn dat weekend direct alle familie langsgegaan. Misschien een beetje vroeg, maar het voelde goed.

Voor mijn ouders en schoonmoeder hebben we een verleesboekje gekocht en voor onze broer en zussen heb ik bier en wijn met een leuk etiket gemaakt waaruit bleek dat ik voorlopig geen alcohol mag. Iedereen reageerde heel erg leuk en verrast.

Ook bij de tweede echo zag ons Krummeltje er perfect uit en hij bewoog al lekker. 

Symptomen en andere ongemakken van het eerste trimester

• Een cupmaat er bij!
  Al vrij vlot waren mijn borsten een hele cupmaat gegroeid, wat ik helemaal niet erg vind! De eerste weken waren ze wel erg gespannen en gevoelig, maar nu begint dat wat af te nemen. Ik draag nog geen zwangerschaps bh’s, maar mijn normale beugel bh’s beginnen steeds minder lekker te zitten. Ik sta daarom open voor advies over welke bh’s ik het beste kan aanschaffen.
• Ziek, zwak en misselijk
  Ik heb gelukkig niet één keer moeten overgeven, maar heb er een aantal keer heel dicht tegenaan gezeten. Het hoort erbij en ik wist het van tevoren, maar het viel me toch wel erg tegen. Normaal hou ik van lekker (en veel) eten en nu was er bijna niets dat lekker klonk. Daarnaast ben ik een paar weken doodmoe geweest. Een dikke dot met watten in mijn hoofd, concentratie van een mug, verschrikkelijk. Ik heb op het werk menig domme fout gemaakt. Het is eigenlijk niet eerlijk dat vrouwen in hun eerste trimester gewoon naar werk moeten blijven gaan alsof er niets aan de hand is. Ik ben blij dat ik al vrij vroeg bekend heb gemaakt dat ik zwanger ben, zodat mijn collega’s wisten waar dit warhoofd vandaan kwam.Maar ook thuis was ik niet vooruit te branden. Gelukkig maakte mijn man er geen probleem van als ik weer eens een heel weekend op de bank had gelegen en alleen the bare minimum had gedaan. Hij pakte met liefde alle klusjes in huis op.
• De hik en oprispingen
  Eerder had ik dit amper, maar sinds ik zwanger ben heb ik heel vaak één of twee dikke hikken na elkaar. Als ik net gegeten heb, of juist als ik honger heb. Meer mensen die daar last van hebben? Ik kan er namelijk niet zo veel over vinden.
• Dorst, plassen, dorst, plassen, dorst, etc….
  Vooral als ik ‘s avonds in bed lig heb ik vaak ineens een hoop dorst, wat ertoe leidt dat ik even later moet plassen. Maar als ik opsta merk ik weer dat ik dorst heb. Waarna ik even later weer moet plassen. Een hele fijne vicieuze cirkel (not).Verder gaat het slapen overigens best prima, dus daar ben ik wel heel blij mee.
• Constant koud
  De eerste weken had ik het constant koud. Pas toen het buiten 30 graden was begon ik me een beetje lekker te voelen. De meeste vrouwen hebben het juist warm, maar het kan dus ook de andere kant op gaan.
• Beginnende bandenpijn(?)
  Tegen het einde van het eerste trimester had ik af en toe een zeurderig, stekend gevoel in mijn onderbuik en richting mijn schaambot. Is dat nou bandenpijn? Geen idee, maar lekker is het niet!

Maar ondanks deze ongemakjes ben ik tot nu toe onwijs blij en dankbaar dat ik zwanger ben en dat alles tot nu toe zo goed gaat.

*We refereren nu nog met hij naar ons kindje, maar we weten natuurlijk het geslacht nog niet. Ons eerste gevoel zegt dat we een jongetje krijgen, maar als het een meisje blijkt te zijn, zijn wij nét zo blij.