Mijn realisatie-momenten van de afgelopen tijd

Soms heb je even een wake-up call nodig. Een ‘aha’-momentje, waardoor je je realiseert dat je het jezelf misschien onnodig lastig maakt. De afgelopen tijd heb ik heel wat van dit soort momenten gehad en ik wil ze graag met je delen. Misschien is mijn bericht voor jou wel een ‘aha’-moment. 

Ik heb nog nooit te weinig geld gehad 

Maar waarom maak ik mezelf constant druk over mijn geldzaken? Ik bedacht mezelf laatst dat ik nog nooit écht rood heb gestaan op de bank. Ik had altijd een reserve potje, of ik kreeg diezelfde dag mijn loon/stufi nog gestort. Waarom ben ik er dan steeds bang voor dat ik wel rood kom te staan? Als dat me in 22 jaar tijd niet is gebeurd, dan gaat het de komende 22 jaar ook niet gebeuren hoor! 

Dus no-stress als het op geldzaken aankomt, het universum heeft al mijn hele leven voor me gezorgd en ik heb altijd kunnen doen wat ik wilde. 

Neem het leven en spiritualiteit niet zo serieus 

Sinds ik mezelf meer verdiep in spiritualiteit ben ik heel geconcentreerd bezig met iedere dag mediteren, zó graag overal een positieve draai aan geven dat ik mezelf als gefaald zie als ik een mental-breakdown heb en hierdoor vergeet ik lol te maken. Spiritualiteit is er om je leven leuker te maken, niet serieuzer.  

Dit realiseerde ik me deels toen mijn vriend me er op wees dat het écht geen kwaad kan als ik me een keer wat minder gezellig voel.  
Het andere deel was toen ik magictruffels had genomen en dus dik aan het trippen was. Ik wilde heel graag dat dit een super spirituele ervaring met allemaal openbaringen zou zijn en hierdoor vergat ik dat het naast al die spirituele openbaringen ook gewoon super leuk is. Ik besloot op dat moment te genieten van alles wat er om me heen gebeurde en heb daardoor de fijnste trip ooit gehad. (Niet dat ik wekelijks op een andere planeet zit hoor, dit was de 4e keer in 3 jaar tijd. Ik probeer ook niemand over te halen om drugs te gebruiken, dat moet iedereen helemaal voor zichzelf weten en alleen doen als het écht goed voelt). 

Door de spiritualiteit en het leven in het algemeen niet zo serieus te nemen voel ik me een stuk lekkerder in mijn vel. En ja, af en toe heb ik een huilbui. Even alle negatieve gevoelens letterlijk kwijtraken in de vorm van tranen kan namelijk heel therapeutisch werken. 

Spiritualiteit is een reis, geen eindbestemming… 

Sinds ik mezelf meer met spiritualiteit bezig hou, had ik het idee dat als ik ‘spiritueel genoeg’ was, dat ik dán gelukkig zou zijn. Wat eigenlijk nergens op slaat. Waarom zou ik eerst een x-aantal keer gemediteerd moeten hebben en een x-aantal manifestaties succesvol hebben afgerond om mezelf als ‘spiritueel’ en ‘gelukkig’ te mogen bestempelen? Spiritualiteit is een reis, geen eindbestemming. Let’s enjoy this ride! 

… en er leiden meerdere wegen naar Rome

Ik kan mijn geliefde vriendje niet dwingen om zijn vibraties te verhogen en laten geloven dat hij door positief te denken zijn rugpijn over kan laten gaan. Hij moet zelf dit besef krijgen en het enige dat ik kan doen is er voor hem zijn als het zo ver is. Hoe naar ik het ook vind om hem te zien lijden, terwijl ik weet dat hij geen slachtoffer is en er zelf wat aan kan doen. Het voelt machteloos en frustrerend.  

Tijdens de truffeltrip waar ik het net al over had zag ik daar een heel mooi voorbeeld van. Ik kan het niet in woorden omschrijven, maar het had een soort ‘meerdere wegen leiden naar Rome’ vibe. Iedereen bewandelt zijn eigen pad, maar uiteindelijk komen we allemaal goed terecht. Best een fijn idee hè? 

En nu jij!

Wat is jouw realisatie de afgelopen tijd geweest? Of had je ineens een ‘aha’-momentje? Deel het in de comments en met zijn allen maken we het leven een stukje makkelijker.

Liefs, Mariska