Afrekenen met limiterende gedachtes.
De afgelopen weken heb ik behoorlijk wat inzichten gehad wat betreft mijn limiterende gedachten. Het leek me daarom tijd om hier eindelijk over te gaan schrijven, aangezien limiterende gedachten vaak de grondslag zijn van het niet kunnen manifesteren van jouw wensen. Jij wilt misschien graag welvaart manifesteren, maar diep van binnen ben je er van overtuigd dat geld verdienen moeilijk is, of dat je geen welvaart verdient.
Heb ik faalangst?
Ik voel een hoge drang om foutloos te werken. Dat heeft tot gevolg dat ik soms verlamd raak van angst wanneer de dingen niet helemaal gaan zoals ik had verwacht. Of als een opdracht meer werk is dan verwacht. Ik ben op zo’n moment bang om te beginnen, omdat ik bang ben dat ik het toch niet goed ga doen. Faalangst noemen ze dat. Maar dat heb ik toch niet? Ik wil het gewoon graag goed doen, maar echt faalangst? Welnee joh! Of misschien toch een beetje?
Ik associeerde faalangst altijd met perfectionisme, wat ik overduidelijk niet heb. Een voldoende is een voldoende. Een 5.5 levert mij echt niet meer punten op dan een 8. Maar achteraf gezien ben ik misschien bang om hoog in te zetten, omdat ik dan ook harder kan falen.
Wees eerlijk tegen jezelf
De eerste stap is dus eerlijk zijn tegen jezelf. Het is niet erg om limiterende gedachtes te hebben, die heeft iedereen. Jouw ego (het ‘menselijke’ gedeelte van jou dat heel graag wil dat je niets van het universum afweet) gaat ontzettend lekker op limiterende gedachten, omdat ze je vibraties naar beneden trekken. En lage vibraties zorgen er weer voor dat jij met beide benen op de aarde blijft, in plaats van in het universum.
Nu ik me bewust ben van deze ‘limiterende gedachtes’ (Fouten maken is verschrikkelijk! Als je een fout maakt, ga je nooit iets bereiken in je leven! Mensen vinden me stom en dom als ik een onvoldoende haal) kan ik werken aan verbetering.
Identificeer de bron
Nu je weet wat jouw limiterende gedachtes zijn, kun je gaan
identificeren waar ze vandaan komen. Waarom vind ik het bijvoorbeeld zó erg om
fouten te maken? Wat is er (in mijn jeugd) gebeurd dat ik er van overtuigd ben
dat mensen mij minder leuk vinden als ik een onvoldoende haal? Take a trip down
memory-lane, mediteer er over en bekijk eens wat oude foto’s om de gevoelens
die je toen had weer omhoog te halen.
Is er 1 incident geweest, of is deze gedachte er langzaam maar zeker in
gekropen? Voor mijn faalangst komt het waarschijnlijk voort uit de gedachte dat
ik zonder goede scholing nooit iets zal gaan bereiken in mijn leven. Ik ben
daardoor bang om fouten te maken, bang dat ik mijn school niet ga halen en
daardoor nooit iets ga bereiken. Ook heb ik vroeger menig ruzie met mijn ouders
gehad over onvoldoendes die ik gehaald heb. Een voldoende was goed, dat lag in
de lijn der verwachting en kreeg weinig extra aandacht. Een onvoldoende
daarentegen was bijna onoverkomelijk en kreeg zó veel aandacht dat ik bij de
volgende onvoldoende doodsbang was om het te vertellen. Dat ik in mijn hele
schoolcarrière meer voldoendes dan onvoldoendes haalde, dat maakte niet uit. Nee,
die ene onvoldoende in het lijstje, die deed het hem. Die zou er voor gaan
zorgen dat ik nooit iets ging bereiken in mijn leven.
Nog zo’n fijne herinnering: Mijn ouders hebben mij de overtuiging meegegeven dat je hard moet werken om iets te kunnen bereiken. In het geval van school dus: hard leren, anders haal je geen voldoende. Als ik dan toevallig zonder hard te leren wel een voldoende haalde, was dat puur geluk wat niet vaker voor zou kunnen komen. Leren hoort niet makkelijk of leuk te zijn! Waarschijnlijk heb ik dat laatste deels mezelf aangepraat. Het eerste jaar van de middelbare school deed ik gymnasium. De mensen uit mijn klas waren allemaal heel anders dan ik en ik zat er niet echt op mijn plekje. Het koste me ook heel veel moeite om mee te komen, omdat de stof me gewoon niet interesseert. School was dus niet zo leuk voor mij. En bij school hoort leren. Als school niet leuk is, dan kan leren ook niet leuk zijn. Deze gedachte draag ik nog steeds bij me als het op school aankomt, ondanks dat ik nu wel een hele gezellige klas heb en een opleiding doe die ik leuk vind. Ik kan moeilijk geloven dat ik school écht leuk zou kunnen gaan vinden.
Sla die ketens van je af!
Nu het probleem duidelijk is, gaan we het oplossen. We zijn
geen slaaf van onze limiterende gedachtes!
Zodra je je limiterende gedachtes hebt geïdentificeerd kun je besluiten om te
stoppen jezelf daarmee te associëren. Zie die gedachtes voor wat ze zijn:
limiterend. Je schiet er niets mee op om (zoals in mijn geval) te denken dat je
nooit iets zal bereiken in je leven als je een foutje maakt.
Stop te identificeren als iemand die niets bereikt als ze een foutje heeft
gemaakt. Begin jezelf te identificeren als iemand die leert van haar foutjes.
We don’t make mistakes, just happy little accidents. – Zoals Bob Ross het zo
mooi heeft verwoord.
Maak een lijstje van al jouw limiterende gedachtes. Vraag
jezelf een voor een af of deze gedachtes wel waar zijn.
– Is het écht alleen mogelijk om geld te verdienen als je keihard werkt? Of
zijn er mensen die het ook met minder werk makkelijk redden? Als zij het
kunnen, waarom zou jij het dan niet kunnen?
– Vinden mensen je écht dom als je een foutje maakt? Denk eens aan een persoon
waar je tegenop kijkt. Heeft diegene echt nog nooit van zijn/haar leven een
grote fout gemaakt? Ik geloof er niets van. Dus waarom zou jij niets kunnen
bereiken als je een foutje maakt?
En als laatste stap: maak van jouw limiterende gedachtes positieve gedachtes. Gedachtes die jou helpen te groeien. Schrijf ze het liefst iedere dag 100 keer voor jezelf op, net zo lang tot je ze gelooft. Een limiterende gedachte heb je meestal ook niet van de ene op de andere dag gekregen, het zijn paden die in je hersenen gesleten zijn. Maar met tijd raken die paden vanzelf overwoekerd en als je maar vaak genoeg over een bepaalde route in een grasveld loopt, ontstaat er een vast, schoon pad.
Maak naast het lijstje van negatieve gedachtes een lijst met positieve gedachtes.
- Geld verdienen kost veel tijd en energie – Geld komt vanzelf mijn kant op, ik hou daarnaast tijd genoeg over voor andere leuke dingen.
- Werken is een noodzakelijk kwaad – Ik hou van mijn baan en ga er met plezier naartoe!
- Fouten zijn onoverkomelijk – Ik leer van mijn fouten en mensen waarderen dat in mij.
En nu jij: wat zijn jouw limiterende gedachtes? Zijn ze gegrond, of slaan ze eigenlijk nergens op als je heel eerlijk tegen jezelf bent? Met welke gedachte zou jij jezelf liever willen identificeren?
Liefs, Mariska