5 Dingen die ik leerde als boerenmeisje in de stad.

Ik ben opgegroeid als boerenmeisje en verhuisde op mijn 22e naar het centrum van een grote stad. Dat was wel even wat! Vandaag leek het me leuk om de dingen die ik de afgelopen jaren heb geleerd met jullie te delen, zodat je weet wat je te wachten staat.

Ik dacht dat het niet zo’n grote stap zou zijn, van een dorp naar de stad. Vooral omdat ik al drie jaar in Amsterdam studeerde en het stadsleven dus wel een beetje kende. Niets was minder waar. Ik ben nog steeds aan het wennen en weet eigenlijk wel zeker dat ik zo snel mogelijk weer terug naar het platteland ga!

1. Mensen niet in de ogen aankijken

In een dorp kent iedereen elkaar wel. Je kijkt elkaar aan, zegt gedag en dat gaat allemaal heel gemoedelijk. Ik had daardoor de gewoonte om mensen op straat altijd even in de ogen aan te kijken, vriendelijk te knikken.
Veel mensen knikken terug, maar ik werd ook heel vaak aangesproken door vervelende jongens. Soms gingen ze echt het gesprek aan en vriendelijk als ik ben kon ik het moeilijk over mijn hart verkrijgen om ze te negeren. Het duurde echt wel even voor ik doorhad hoe open de houden is die ik aanneem, waardoor ik een makkelijk doelwit ben.

Nu kijk ik mensen bewust niet meer aan en dat helpt zó veel! Natuurlijk word ik nog wel nageroepen, maar veel minder en de mannen gaan ook minder een gesprek aan. Het helpt trouwens om oordopjes in te doen en een zonnebril te dragen. Lekker in-cognito 😉 En doordat je het niet merkt als je aangesproken wordt, voelt het ook niet ongemakkelijk.

2. Hoe graag ik ruimte om me heen heb

3. Mezelf aanpassen aan de buren

Voorheen kon de muziek zo hard als hij kon en mochten we zo lang doorgaan als we wilden. Nu heb ik ineens buren die last van me hebben. En vise versa. Serieus, hoeveel geluid kan een mens produceren? Waarom zou je de hele nacht je licht aan laten staan (overburen)? En waarom moet je om 2 uur ‘s nachts nog met de stoelen schuiven/stofzuigen? Het toppunt was toen ik een halfjaar geleden wakker werd van twee buren die ruzie aan het maken waren op de gang. Wouw. Gewoon wouw. Deze oordopjes zijn mijn beste vriend geworden.

4. Hoe fijn het is om dingen in de buurt te hebben

Natuurlijk is het niet alleen maar kommer en kwel hier in de stad. Het is bijvoorbeeld ontzettend fijn om lopend naar mijn werk, de supermarkt en de kroeg te kunnen. Voorheen ging ik met de auto naar werk en een half uur op de fiets naar de kroeg. Nu hebben we een barretje op vijf minuten lopen, een kroegenstraat op 10 minuten en kan ik kiezen naar welke supermarkt ik wil. En die supermarkt heeft dan ook nog eens alle exotische artikelen. En zo niet, dan ga ik gewoon naar de toko die óók dichtbij is.

5. Iedereen past een beetje op elkaar

In dorpen is er natuurlijk ook een zekere vorm van sociale controle, maar wat ik hier bedoel is dat het voor vreemden haast onmogelijk is om ongemerkt het gebouw in te komen.
Met bijna het hele gebouw hebben we een Whatsapp groep gemaakt en als er iets aan de hand is, er gebeurt iets vreemds, of iemand heeft hulp nodig, dan wordt dat geregeld. Dat geeft een gevoel van veiligheid. Helemaal omdat wij op 4-hoog wonen. Als er ingebroken wordt, neem ik aan dat wij één van de laatste appartementen zijn waar ze komen!

---

Heb jij ook het platteland ingeruild voor de stad? Of ben je van plan dat binnenkort te gaan doen? Wat zijn de dingen die jij geleerd hebt?

Liefs, Mariska